Podanie - Special - BLOOD and HONOR

Podanie - Special

Ten temat jest zablokowany bez możliwości zmiany postów lub pisania odpowiedzi

Forum BLOOD and HONOR Strona Główna » Rekrutacja » Podanie - Special

Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat

Autor

Wiadomość

Special

Dołączył: 23 Wrz 2006
Posty: 399
Przeczytał: 0 tematów

Ostrzeżeń: 1/3

Skąd: Bielawa/Wrocław

Wysłany: Sob 19:41, 23 Wrz 2006 Temat postu: Podanie - Special

Szanowna Rado Gildii oraz pozostali członkowie gildii Krwi i Honoru, pragnę przedstawić Wam moją historię, oraz prosić o pozytywne rozpatrzenie mojej kandydatury na członka waszej gildii

Mój żywot miał początek 19 lat temu w królewskim rodzie, w krainie leżącej daleko na południe od Aresden zwanej Omorphią. Od swego wczesnego dzieciństwa byłem szkolony przez najwybitniejszych wojowników Omorphii. Posiadłem zdolność biegłego władania długimi mieczami oraz młotami. Przeszedłem tez szkolenie w Omorphianskiej Akademii Magicznej. Podczas owego szkolenia posiadłem miedzy innymi zdolności: stawania się niewidzialnym, paraliżowania wroga, oraz wprowadzania się w stan, podczas którego, moje ciosy zyskują niezwykłą moc. Podczas mojego pobytu w Akademii ujawniła się moja nadzwyczajna odporność na ataki magiczne. W czasie swoich treningów miałem okazje poznać miedzy innymi REMALa, Husha oraz mo87. Jednak nasze drogi się rozeszły, ja zostałem władcą Omorphii, tymczasem oni wyruszyli na północny wschód, aby szukać nowych wyzwań.

Mając 16 lat zostałem królem. Po dwóch miesiącach spokojnych rządów zostaliśmy zaatakowani przez barbarzyńców zwanych Elvinami. Oblężenie naszej twierdzy trwało długie tygodnie, jednak dzięki wspólnemu wysiłkowi, udało się nam odeprzeć ich atak. Niestety straty były ogromne... i Ona tez... Ona zginęła... Moja Victoria... <przepraszam, ale wciąż niełatwo mi o tym mówić> Byłem załamany, straciliśmy 60 procent żołnierzy, mury były zniszczone, chciałem się zabić. Podjąłem decyzje, opuszczam Omorphie. Na tronie zasiadł syn mego wuja, a ja wyruszyłem, żeby Ją pomścić... Ją i moje królestwo...

Brakowało mi pieniędzy i jedzenia, w końcu trafiłem do kopalni na północ od Omorphii. Pracowałem tam 6 miesięcy i wtedy usłyszałem o narodzie Aresdian, którzy pod przywództwem swego boga Aresiena, prowadza odwieczna wojnę, ze znienawidzonymi zarówno przeze mnie, jak i przez nich Elvinami. To był mój cel. Dotrzeć tam i dokonać krwawej zemsty na zabójcach mojej Victorii. Szedłem długo, bardzo długo. Już myślałem, ze nie trafie tam nigdy, gdy moim oczom ukazał się cudowny ogród. Był to Ogród Aresiena i wtedy zrozumiałem, ze tu jest moje miejsce. Po chwili znalazłem się W samym Aresden i od razu poczułem się jak w domu. Ma pierwszą gildią było Riders of Apocalypsa, jednak ze względu na osobę mistrza gildii <zela>, zdecydowałem się ja opuścić. Następna była gildia OK, która z niewiadomych przyczyn została rozwiązana przez mistrza Houstona. Młody mag fibe, podjął się reaktywacji gildii pod nazwa Dark Angels. Jednak czegoś mi w niej brakowało, nie było już dawnego klimatu. Postanowiłem po raz kolejny zaryzykować. Nie jestem już wojownikiem Ciemnych Aniołów. Poszukuje gildii, w której będę miał nowe wyzwania; gildii silnej, która pomoże mi w zemście; gildii, która będzie dla mnie nowym domem; gildii z klimatem <do białego rana piłem wino, za zdrowie Natalki i Kopciuszka>. Już nie szukam – znalazłem. I właśnie dlatego tu jestem. Dziękuję za wysłuchanie. Niech Aresien ma Was wszystkich w swojej opiece!
------------------------------------------------------------------------------------
To, to wyżej, to o mnie, czyli o Specialu (117 lvl) Wink

To, to niżej, to o mnie, czyli o Bartku Wink

------------------------------------------------------------------------------------
A więc po kolei, na imie Bartek i mam 19 lat. Jestem studentem pierwszego roku bankowości (uwielbiam cyferki). Nie wyobrażam sobie życia bez muzyki, gustuje głownie w rocku i punku, ale nie ograniczam sie wyłącznie do tych dwóch gatunków. Jeśli chcecie wiedziec coś jeszcze, pytajcie!!! Very Happy

------------------------------------------------------------------------------------
A poniżej, mała próbka moich zdolności Wink

Czego człowiek nie robi, jak mu sie nudzi podczas DOWNa Razz

------------------------------------------------------------------------------------
Jak daleko jestem? Może cel jest na wyciągnięcie ręki? Kiedy go osiągnę? Ale właściwie po co? Czy to jest sens mojego życia? Mój mistrz – Drakonus... to przez niego się błąkam, po tych zawszonych pustkowiach. Co mnie obchodzą jego zachcianki? Może powinienem odejść, zostawić go... niech zdycha... <tfu> Ale to przecież mój mistrz... jestem jego człowiekiem... Hahahaha... co ja wygaduje... człowiekiem?
Przecież jestem martwy od kilku stuleci... odkąd ścięto mnie za zdradę... Ale to nie moja wina! Ja nie zdradziłem... chciałem Ja ratować. Mówili, ze jeśli będę milczał, to Ja wypuszcza. Tak mocno Ja kochałem... co z tego, że nie powiedziałem o ataku? Co mnie obchodzi to, że nasza armia została zaskoczona i rozbita? Robiłem to dla Niej! Ona musiała żyć! Nosiła w sobie moje dziecko... nasze dziecko. Ale uznano mnie za zdrajcę. Gdybym musiał, zrobiłbym to bez wahania raz jeszcze! Jest bezpieczna, a ja martwy... nie, źle... teraz ona jest martwa, a ja żyje... <heh, co za ironia losu> czy to jest jednak życie?
Po co on mnie w ogóle wskrzesił? Dobrze mi było, jak byłem martwy... ale nie... on zrobi wszystko, żeby zdobyć ten zafajdany miecz... Ten stary wariat ma obsesje na jego punkcie. Davastator – mówi - ostrze ostatecznego zniszczenia... Już od trzynastu lat go dla niego szukam. Chodzę, pytam, płacę, ale na razie żadnych konkretów... każdy o nim słyszał, ale nic poza tym!
Psiakrew! Cholerne sępy... liczą na to, ze padnę... Wasze niedoczekanie! Głupie ptaki... nie wiedza, ze ja już nie mogę umrzeć.
Ech, Devastator – śmieszna nazwa... Trzynaście lat tułaczki dla głupiego kawałka metalu. Podbije świat, zniszczę wrogów – mówi. A jaki ja mam w tym interes? A tak, Helena... obiecał, ze tez ja wskrzesi. W końcu będziemy razem. Jak dawniej...
Co mówił ten tłusty karczmarz? Tirith z Aresden? Że niby on coś wie? Musze go znaleźć! Musze... Dla tego starucha... nie, nie dla niego... dla Heleny... Co on jeszcze o nim mówił? Mówił, że ma gildię... silną gildię... najsilniejszą w Aresden. Musze się z nim spotkać! Tylko on może mi pomóc... tylko on...
------------------------------------------------------------------------------------
Wiem, że Tolkien, ani nawet Andre Norton, to, to nie jest, ale pisalem, to w nocy i bylem już troche zmęczony Razz

Całość tochę długa wyszła, ale mam nadzieje, że nie zniechęci Was to do czytania i oceniania Smile